Girly gear issues...

Το λοιπόν. Θέλω γνώμες...

Ναι ναι, στο εντούρο και γενικά στο βουνό, δεν έχει και πολύ σημασία το τι χρώμα είναι η στολή σου, μιας και αφ'ενός δεν σε βλέπει κανείς, αφ'ετέρου, δεν σε κάνει να πηγαίνες πιο γρήγορα. Το μόνο που έχει σημασία, είναι αυτά που φοράς να σε βολεύουν και να σε προστατεύουν.

Πλην όμως, είμαι και κοριτσάκι - μην το ξεχνάμε (κοριτσάκι, τέλος πάντων, κοτζανάμ γαϊδάρα) και μερικά πράγματα δεν αλλάζουν. Όπως ας πούμε το να μ'αρέσει το σύνολο της στολής που φοράω. 

Και εξηγώ.

Αυτή τη στιγμή έχω αυτό το... συνολάκι ^_^

Κρανάρα: Shoei Vmoto Metal Mulisha

Μάσκα (και γαμώ): VonZipper porkchop

Παντελόνι - επίσης και γαμώ: Thor Flux 2012

Μπότες: Thor Women Quadrant 2011

Μπλούζα: Thor Phase Women 2011

Γάντια: Thor KTM

Και ξεκινάω τον προβληματισμό μου... η μπλούζα, αν και πολύ ωραία, είναι κοντή για τον χειμώνα. Και θα ήθελα αφ'ενός μια μακρυμάνικη, αφ'ετέρου δε, να ταιριάζει. Είπαμε, κοριτσάκι / συνολάκι και αυτά. Επιείκεια από τον ανδρικό πληθυσμό, οι γυναίκες καταλαβαίνουν. Το γούστο και την γνώμη σας παρακαλώ...

Κράνος δεν αλλάζω, είναι πολύ καλό, με βολεύει απίστευτα και άλλωστε, δεν έχω να σκάσω λεφτά για ένα άλλο Shoei. Μάσκα επίσης δεν αλλάζω. Είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ για να βρω μια οποιαδήποτε δικαιολογία για να την αλλάξω. Και τεράστιο οπτικό πεδίο και κυρίως, δεν θολώνει με ΤΙΠΟΤΑ. Δοκιμασμένη Μάιο μήνα, με εμένα να ιδρώνω σε βαθμό αφυδάτωσης. Παντελόνι, μια από τα ίδια, δεν αλλάζει. Είναι καινούργιο, έχει απίστευτη εφαρμογή πάνω μου, είναι καλό παντελόνι (βλέπε προστασίες και δέρματα) και είναι όμορφο. Και τέλος, δεν αλλάζω μπότες, γιατί είναι ακόμα σε καλή κατάσταση, είναι πολύ βολικές και δεν έχω λεφτά να δίνω, για μια ανάγκη που ήδη καλύπτεται. 

Επίσης, αγαπάω Thor. Γενικά. Οπότε όχι, δεν θα κοιτάξω για answer ή λοιπές στολές, το ξέρω οτι έχουν ωραία γραφικά, αλλά εγώ έχω βολευτεί με αυτή τη μάρκα :)

Για τα γάντια τώρα... είναι πανέμορφα. Τα αγαπάω. Και το κυριότερο, είναι δώρο! Δύσκολα θα τα αποχωριστώ, η αλήθεια είναι πως και 2ο ζευγάρι να πάρω, αυτά θα είναι ακόμα το νούμερο 1 στην καρδιά μου (πφφφφφφφφ γυναίκες, όλο συναισθηματικές αναφορές). Πλην όμως, θα το εξέταζα το ενδεχόμενο να έπαιρνα το ίδιο μοντέλο, σε γυναικεία έκδοση (άσπρο/ροζ). Αν καθόταν στα χρώματα κλπ...

Εδώ λοιπόν έχω τις εξής επιλογές, με δεδομένο οτι κοιτάω μόνο μπλούζες, με το ζόρι γάντια, και στο πίσω μέρος του μυαλού, να κρατάμε οτι το μηχανάκι μου είναι ήδη πορτοκαλί/μαύρο με λίγο άσπρο...

Επιλογή 1: παραλλαγή της ήδη υπάρχουσας στολής, με μια άλλη μαύρη phase thor

Επιλογή 2: Κρατάμε τα περτικαλί γαντάκια και το μαύρο παντελόνι και τα συνδυάζουμε με μια τρικολόρε stix μπλουζίτσα!

Επιλογή 3: κρατάμε με αγάπη το ΚΤΜ γάντι, και αγοράζω την Stix γυναικεία μπλούζα, με το επιπλέον αντίστοιχο γυναικείο γάντι. Το δοκίμασα με το ΚΤΜ γαντάκι και είναι ολίγον κιτς στα χρώματα, οπότε δεν το θέτω σαν επιλογή

Επιλογή 4: Όπως είπα και πιο πάνω, απλώς παίρνω μια άλλη γυναικεία μπλούζα, phase 2012, με το ίδιο γυναικείο γάντι. Το θέμα με τις άσπρες μπλούζες είναι πως όταν είσαι γυναίκα και τις φοράς με θώρακα από μέσα, μοιάζεις με παίκτη αμερικάνικου ποδοσφαίρου. Οπότε, επιφυλάσσομαι λίγο, αλλά από την άλλη, σιγά, πόσο χάλια να δείχνει?

Επίσης...

Ντάξει δεν έχω αυταπάτες, το ξέρω οτι το πολύ 4-5 άτομα να το διαβάσουν αυτό, αλλά μιας και μπήκατε στον κόπο να το διαβάσετε, κάντε και τον έτερο κόπο να πατήσετε μια ψήφο. Κάπου στα δεξιά της οθόνης θα πρέπει να υπάρχει ένα γκατζετάκι - μπλιμπλικόνι ψηφοφορίας. Δείτε ποια από τις από πάνω επιλογές που έχω σας φαίνεται πιο συμπαθής, και πατήστε το αντίστοιχο κλικ. 

Έτσι για τον χαβαλέ και μόνο, να δω τι θα βγει σε αποτέλεσμα ^_^

Ασυναρτησίες...

Εδώ και κάτι μέρες, σαν να έχει πέσει η θερμοκρασία... λίγο. Σαν να δρόσισε. Δεν ξέρω για σας, εγώ πάντως το φλισένιο το κουβερτάκι, το έχω από κοντά τα βράδια - και την γάτα επίσης. Και τα απογεύματα, που φυσάει λίγο και έχει χμμμμ δεν θα πω ψύχρα, αλλά μια ευχάριστη θερμοκρασία τέλος πάντων, την έχει. Τι καλά...

Και σαν να μελαγχολούσα λίγο, και δεν ήξερα το γιατί. Κάποια στιγμή, κατάλαβα. Τρωγόμουν να βγω καμιά μικρή βόλτα με το ακριδάκι, πλην όμως, το έρμο μετά από πόσους μήνες απραξίας, δεν έπαιρνε μπροστά. 

Πείσμωνε αυτό, πείσμωσα και εγώ, κι ως γνωστόν, είμαι μεγάλη γαϊδούρα άπαξ και πεισμώσω... Του έβαλα καθαρότατο φιλτράκι αέρα, έβγαλα το μπουζάκι, το καθάρισα να γυαλίζει σχεδόν και το ξανάβαλα, στράγγιξα την βρωμοβενζίνη 2 μηνών από το ντεπόζιτο και του έβαλα φρέσκια και καθαρή, το καβάλησα, και πάτησα με αγωνία την μανιβέλα. 

Τίποτα - φυσικά. 

Την ξαναπάτησα. Ξανατίποτα - φυσικά. Ταπειροκρανίωσηεπιτόπου. Στην 10η μανιβελιά, πήρε μπρος το ακρίδι! Γιιεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε !!! Δυο τρεις γκαζιές και το πήρα για τον γύρω του τετραγώνου. Όλα οκ. Έξοχα ! Το έσβησα και το έβαλα πίσω στην φωλιά. Με σταράκι για πατούμενο και άνευ κράνους, δεν είχα κανένα λόγο να το κρατάω έξω να δουλεύει.

Σκεφτόμουν λοιπόν, το τι έχω να κάνω, τώρα που το ακρίδι δουλεύει αέρα. Για τους άντρες, τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Αν δουλεύει το μηχανάκι, το καβαλάνε και πάνε. Έχουν από φύση τους ύψος και δύναμη για να το χειριστούν, ακόμα και αν επί 3 μήνες το μόνο που κάναν ήταν ρακέτες στην παραλία, καμιά βουτιά όταν καιγόταν η πλάτη, και μπυρομπριζολοκατανάλωση, συνοδευόμενη από μερικά τσιγάρα για να πάει κάτω το λιπάκι. Τι κι αν κολλήσει κάπου η μηχανή τους, έχουν κάτι χερούκλες σαν κουπί, τραβάνε μία, άντε δυο φορές, και το έχουν το μηχανάκι όρθιο και έτοιμο να συνεχίσει. 

Δυστυχώς, για μένα, είναι πολύ αλλιώς τα πράγματα. Μετά από 2 μήνες που η μόνη γυμναστική που έκανα ήταν το δρομολόγιο από το γραφείο μου στο παραδίπλα γραφείο και πίσω, έχουν αλλάξει κάποια πράγματα. Όπως ας πούμε η φυσική μου κατάσταση, ή τα κιλά μου. Το ένα έχει πέσει, τα άλλα έχουν ανέβει. Τράτζικ... Και επειδή είμαι εγκεφαλικός τύπος, αυτή η κατάσταση με ρίχνει και ψυχολογικά. Οπότε, έπρεπε να αρχίσω να κάνω κάτι και για μένα, όχι μόνο για το ακρίδι. 

Ως τώρα, ασχολιόμουν να ρίξω λίγο τα κιλά. Άλλος κακός μπελάς κι αυτό. Γιατί το θέμα είναι να χάσω λίπος, και όχι μύες, πράγμα που συνήθως συμβαίνει με τις δίαιτες. Τέλος πάντων, κάτι έχω αρχίσει και κάνω, και πέφτουν τα κιλά. Αλλά έχω δρόμο ακόμα...

Όσο για την φυσική κατάσταση. Εντάξει, όποιος διαφωνήσει οτι το καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι η χειρότερη περίοδος για φυσική άσκηση, είναι μεγάλος ψεύτης. Με τους καύσωνες που είχε, αν δεν ήσουν στην θάλασσα, δεν μπορούσες να κάνεις σχεδόν καμία άλλη άσκηση, χωρίς να κινδυνεύσεις. Το ξέρω γιατί το δοκίμασα. Ειλικρινά, μετά από 20 λεπτά άσκησης τον Ιούλιο, νόμιζα οτι θα πάθω καρδιακό και δεν ήξερα και τι να κάνω για να ηρεμήσω και να πέσουν οι παλμοί. 

Τώρα όμως που έχει στρώσει ο καιρός, νομίζω πως μπορώ να αρχίσω και πάλι, με κάτι λάιτ. 

Εχμ.... έχω ήδη ξαναρχίσει ιππασία. Αυτό ΔΕΝ είναι λάιτ. 

Για τους περισσότερους, η ιππασία νομίζουν οτι είναι απλά το να κάθεσαι πάνω στο άλογο και αυτό να πηγαίνει. Ναι καλά. Ένα έχω να πω. Όσο έχω κουραστεί πάνω σε άλογο, και όσο έχουν πονέσει οι μύες σε όλο μου το σώμα μετά από προπόνηση ιππασίας, δεν έχω κουραστεί και πονέσει ΠΟΤΕ στο εντούρο. Ποτέ όμως. Ναι εντάξει, δεν είμαι δα και ο τάπας οδηγός που πάει με τα χίλια για να κουραστώ, αλλά αν έχετε πονέσει ποτέ για 3 μέρες συνεχόμενα από την κούραση, τότε θα καταλάβετε για τι είδους άσκηση μιλάω.

Οπότε, ναι, ξεκίνησα πάλι ιππασία, και προσαγωγοί, ραχιαίοι, πόδια γενικά και χέρια γενικά, μπήκαν σε πρόγραμμα... ενδυνάμωσης! Το μόνο που χρειάζομαι, είναι αερόβια άσκηση για την καρδιά και για αντοχή. Λέω να αρχίσω, σήμερα - αύριο αυτό το ελλειπτικό μηχάνημα, και αυτές τις ασκήσεις μιας παλαβής που έχω βρει στο youtube, για να ρθω στα ίσια μου.

ΧΑ! και όσο σκέφτομαι που μου λέγανε, με πολύ κάζουαλ και χαλαρό υφάκι, να τρέξω στον αγώνα που γίνεται τώρα στο Άργος... Έλεγα και εγώ η δόλια, οτι ρε παιδιά, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... εσείς και αντοχή μεγαλύτερη από εμένα έχετε, και δύναμη περισσότερη, και τεχνική. Εγώ δεν έχω τίποτα από αυτά. Εντάξει, δεν λέω πως όταν πάω σε έναν αγώνα είμαι το πιστόλι της ημέρας, αλλά τέλος πάντων, την μικρή μου προετοιμασία για την μικρή μου προσπάθεια, την έχω κάνει. 

Αν πήγαινα να τρέξω στο Άργος έτσι όπως είμαι σήμερα, το μόνο που θα μου έλειπε θα ήταν ένα ζευγάρι σαγιονάρες. Τουρίστας εντελώς. 

Ευτυχώς που έχω ένα σημαντικότατο φρένο και έτσι δεν μπορεί να με πείσει κανείς. Δεν παίζει μία από λεφτά. Οπότε, μία ή άλλη, τουμπεκί, γυμναστική και καμιά βολτούλα ή προπονησούλα, να φτάσω στα ίσα μου. Μπας και μπορέσω ποτέ να τα ξεπεράσω!

My pink KTM

Lovely, girly, pink, dirty-not.

My pink KTM...