Ίδωμεν

Ξύπνησα κατά τις 7. 

Σκουντούφλησα μέχρι την κουζίνα, έφτιαξα κάτι σαν πρωινό και προσπάθησα να ξυπνήσω. 

Χάιδεψα την τετραπάτουση γκρίνια που έχω για γάτα που ποτέ δεν της φτάνουν τα χάδια μου και οι όρκοι αιώνιας αγάπης και αφοσίωσης, πήρα τσάντα και κράνος στο αμάξι, και ξεκίνησα.

Μικρή στάση για ψήφο- ποτέ δεν το αφήνω για "μετά", γιατί "μετά" δεν ξέρεις τι θα γίνει.

9 παρά ήταν το ραντεβού για Βαρυμπόμπη. Χωρίς να είμαι σίγουρη για το πότε ακριβώς θα ξαναβγώ (βλέπε μικρή αβεβαιότητα στα οικονομικά...), είχα ένα μικρό άγχος. Πλην όμως με το που μπήκαμε χώμα, τα ξέχασα όλα. Απλά πέρασα φανταστικά.

Δεν ξέρω αν το ίδιο μπορώ να πω και για τον Στράτο, που τέλος πάντων, το τι έχει ακούσει από εμένα... Να μου λέει για ανηφόρες, για κατηφόρες, στάση, άσε το ρημάδι το φρένο στις κατηφόρες, και άλλα τέτοια, και να του απαντάω με την απορία της ημέρας:

- Πώς γράφεται το "ίδωμεν";  *

Αμέ, τι νομίζατε? Κάνουμε ΚΑΙ ορθογραφία στις προπονήσεις μας. Τι μας περάσατε, για απαίδευτους? Χα.

Το πότε θα με πνίξει βέβαια, είναι θέμα χρόνου πιστεύω.

Εν πάση περιπτώση.

Το πρόγραμμα είχε αρκετό μονοπάτι, κυρίως ανηφορικό, όπου άρχισα να νοιώθω τους μυς μου να δουλεύουν. Προσπαθούσα η δόλια να πάρω λίγο αέρα να σηκωθώ όρθια στην σέλα - σε 10 μέτρα το ένστικτο αυτοσυντήρησης με ξανακάθιζε. Πρέπει να δουλευτεί κι αυτό, γιατί παρεμβαίνει αρκετά συχνά.

Εκτός από μονοπάτι, είχε και πιστάκι. Κι όπως χαρακτηριστικά μου είπε, αφού έκανα 3-4 γύρους: "από πού να αρχίσω". 

Αυτά είναι. Τι να πω, είναι χάρισμα, να προκαλώ τόση απελπισία. 

Ξαναείπαμε τι πρέπει να διορθώσω. Το προσπάθησα. Εντάξει, δεν το πέτυχα, αλλά το δοκίμασα, και κρατήσαμε και χρόνους, για να έχουμε να συγκρίνουμε "τα χειρότερα" με τις επόμενες φορές - με την ελπίδα οτι θα τα πηγαίνω καλύτερα. Οψόμεθα... **

* ίδωμεν = να δούμε (υποτακτική αορίστου)

**οψόμεθα= θα δούμε (οριστική μέλλοντος)

Έχοντας τσιμπήσει τις τουμπίτσες μου, γύρισα σπίτι σε μια απόχρωση μπλε μαρέν. Και στα δυο χέρια, και στον κορμό. 

Και ρε γαμώτο, είναι από τις φορές που θέλω να έχω αγόρι, για να λέω με σοβαρό ύφος στον κόσμο οτι "με έδειρε ο άντρας μου" και να κόβω φάτσες κι αντιδράσεις. 

Εντάξει. Το αγόρι μπορεί και να μην γέλαγε...