Ξεπερνώντας κάποια στιγμή την όλη στεναχώρια που μου δημιουργήθηκε εκείνο το καλοκαίρι, συνειδητοποίησα οτι είχα 2.000 ευρώ στο χέρι. Yeeeeeeeeah !!! Θα μπορούσα να αγοράσω πράγματα για την ιππασία! Καινούργιο κράνος, ίσως και κανένα ζευγάρι καλές μπότες και 1-2 παντελόνια... Έτσι όπως σκεφτόμουν τι να αγόραζα, σκέφτηκα... και δεν κοιτάς να πάρεις μηχανή?
Το θέμα της μεταπτυχιακής μου εργασίας ήταν η καταναλωτική συμπεριφορά του αγοραστή με case study KTM vs. BMW στην Ευρωπαϊκή αγορά. Για να πραγματοποιήσω αυτή την εργασία, έπρεπε να διαβάσω και να μάθω αρκετά πράγματα για αυτές τις εταιρείες και τις μηχανές, και ταυτόχρονα, να μιλήσω με πελάτες των εταιριών αυτών. Έτσι, είχα ήδη γραφτεί σε αρκετά φόρουμ σχετικά με μηχανές και είχα ήδη κάνει κάποιες συζητήσεις.
Είχα καταλήξει οτι θα μου ταίριαζε ένα 125 δίχρονο για το ντεμπούτο μου στο χώμα. Έτσι, άρχισα να ρωτάω και να ψάχνω.
Παράλληλα, φρόντισα να πάρω το μικρό δίπλωμα μηχανής, ώστε να έχω μια σχετική και θεωρητική γνώση του θέματος και επίσης, να έχω οδηγήσει λίγο πριν αγοράσω το όνειρο.
Μέχρι τον Δεκέμβριο, ο Δημήτρης, aka Doc, τον οποίο είχα βρει στο offroad team forum, μου είχε βρει μηχανάκι!
Δεν ήταν το 125 που ονειρευόμουν είναι η αλήθεια, ήταν 250, αλλά όπως μου είπε και ο ίδιος, αφού είναι τετράχρονο, δεν έχω να φοβάμαι τίποτα, μια χαρά θα τα πάω.
Και κανόνισε να πάμε να το δούμε!
Πήγαμε λοιπόν, το είδαμε... τι να λέω τώρα. Δεν είχα ιδέα τι έβλεπα. Δηλαδή, ήξερα πολύ καλά τι ήταν αυτό που έβλεπα και μου άρεσε ΠΟΛΥ αλλά δεν ήξερα τι να κοιτάξω από τα μηχανικά του. Εδώ φοβόμουν καλά καλά να το καβαλήσω. Το πήρε ο Doc, το έκανε 1-2 γύρους το τετράγωνο και μου δήλωσε πως είναι πολύ καλό. Δεν είχα κανέναν λόγο να αμφιβάλω. Σαν να λέμε "μου κάνει, θα το πάρω, τυλίχτε το"!
Τα επόμενα πολλά βράδια, τα πέρναγα κοιτώντας την αγγελία και τις φωτογραφίες της μηχανής ΜΟΥ πλέον, αφού πριν την πάρω, την πήρε ο Doc να μου την σετάρει λίγο.
Είχα δώσει τα χρήματα, είχα να δώσω ακόμα 900 και ήμουν πανευτυχής.
Είχα δική μου μια μηχανή!
ουφφφφφφ άντε πάλι τώρα να το πω στους γονείς μου...
Το θέμα της μεταπτυχιακής μου εργασίας ήταν η καταναλωτική συμπεριφορά του αγοραστή με case study KTM vs. BMW στην Ευρωπαϊκή αγορά. Για να πραγματοποιήσω αυτή την εργασία, έπρεπε να διαβάσω και να μάθω αρκετά πράγματα για αυτές τις εταιρείες και τις μηχανές, και ταυτόχρονα, να μιλήσω με πελάτες των εταιριών αυτών. Έτσι, είχα ήδη γραφτεί σε αρκετά φόρουμ σχετικά με μηχανές και είχα ήδη κάνει κάποιες συζητήσεις.
Είχα καταλήξει οτι θα μου ταίριαζε ένα 125 δίχρονο για το ντεμπούτο μου στο χώμα. Έτσι, άρχισα να ρωτάω και να ψάχνω.
Παράλληλα, φρόντισα να πάρω το μικρό δίπλωμα μηχανής, ώστε να έχω μια σχετική και θεωρητική γνώση του θέματος και επίσης, να έχω οδηγήσει λίγο πριν αγοράσω το όνειρο.
Μέχρι τον Δεκέμβριο, ο Δημήτρης, aka Doc, τον οποίο είχα βρει στο offroad team forum, μου είχε βρει μηχανάκι!
Δεν ήταν το 125 που ονειρευόμουν είναι η αλήθεια, ήταν 250, αλλά όπως μου είπε και ο ίδιος, αφού είναι τετράχρονο, δεν έχω να φοβάμαι τίποτα, μια χαρά θα τα πάω.
Και κανόνισε να πάμε να το δούμε!
Πήγαμε λοιπόν, το είδαμε... τι να λέω τώρα. Δεν είχα ιδέα τι έβλεπα. Δηλαδή, ήξερα πολύ καλά τι ήταν αυτό που έβλεπα και μου άρεσε ΠΟΛΥ αλλά δεν ήξερα τι να κοιτάξω από τα μηχανικά του. Εδώ φοβόμουν καλά καλά να το καβαλήσω. Το πήρε ο Doc, το έκανε 1-2 γύρους το τετράγωνο και μου δήλωσε πως είναι πολύ καλό. Δεν είχα κανέναν λόγο να αμφιβάλω. Σαν να λέμε "μου κάνει, θα το πάρω, τυλίχτε το"!
Τα επόμενα πολλά βράδια, τα πέρναγα κοιτώντας την αγγελία και τις φωτογραφίες της μηχανής ΜΟΥ πλέον, αφού πριν την πάρω, την πήρε ο Doc να μου την σετάρει λίγο.
Είχα δώσει τα χρήματα, είχα να δώσω ακόμα 900 και ήμουν πανευτυχής.
Είχα δική μου μια μηχανή!
ουφφφφφφ άντε πάλι τώρα να το πω στους γονείς μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου