Μιας και δεν προβλέπεται τα επόμενα αρκετά χρόνια να μπορέσω να αλλάξω μηχανάκι, μιας και με βολεύει πολύ αυτό και μιας και το υπεραγαπώ, οφείλω να του προσφέρω μια καλή φροντίδα και συντήρηση - στα πλαίσια του δυνατού για εμένα, μετά από κάθε βόλτα που το ταλαιπωρώ. Εντάξει, όχι μετά από κάθε μικρό και χαζό βολτάκι, μιλάω για αυτές τις πολύωρες εξορμήσεις!
Πρώτο πράγμα λοιπόν, αφού το στήσω στο σταντ, είναι να του κλείσω την εξάτμιση και να του φορέσω μια πλαστική σακούλα στο φίλτρο αέρα, μιας και δεν έχω τάπα, κρατώντας το φιλτροκούτι ανοιχτό για μπουγάδιασμα.
Συνεχίζουμε με ένα πέρασμα με το πιεστικό, για να φύγει το πολύ "πράγμα". Το "πράγμα" μπορεί να είναι λάσπη, στρώμα σκόνης, πουρνάρια, λάβα, χρυσόσκονη και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, αλλά αφού φύγει το περισσότερο από "αυτό", προσέχοντας να μην ξεχάσω τα εντόσθια του ακριδιού (αυτό το σημείο πίσω από την σπλήνα/ εξάτμιση που είναι όλο καλωδιάκια, μπλιμπλικάκια, σκατάκια και διάφορα πράγματα που δεν έχω ιδέα τι είναι), ξεκινάω το αγαπημένο μου κομμάτι.
Μόλις φέτος, οι αγαπητοί κύριοι Κατάνας και Κυριλής, με μύησαν στην λατρεία του Motobrill. και με γλίτωσαν από άαααααααπειρες ώρες τριψίματος ξανά και ξανά, ή από πετρέλαιο και βενζίνη, που μυρίζουν τόοοοοσο ωραία (μπφφφφ).
Ψεκάζω λοιπόν την αλυσίδα μου, τις ζάντες, τις ακτίνες, τα διάφορα βρωμομηχανολογικά και λίγο τα πλαστικά μέρη της μηχανής μου με αυτό το μαγικό υγρό, και το αφήνω για κανα 5λεπτο.
Μέχρι να περάσει αυτό το 5λεπτο, έχω κάνει μια εξαέρωση στα μπροστά, έχω λύσει την μάσκα για να καθαρίσω και εκεί μέσα και έχω χαϊδέψει και τον εκάστοτε σκύλο που βολτάρει και παρατηρεί. Καμιά φορά, του πετάω και νερό, για να κόψω ξενερωμένη φάτσα!
5' μετά
Ξεπλένω με το πιεστικό. Θαύμα, θαύμα !!! Δεν έχει μείνει η παραμικρή βρωμιά, λαδιά ή γράσο στην αλυσίδα ή το γρανάζι, οι τροχοί μου λάμπουν, τα πλαστικά και τα εντόσθια το ίδιο! Δεν τελειώσαμε ακόμα όμως...
Έχοντας πρόχειρο κάποιο AVA, Fairy ή κάτι αντίστοιχο, πλένω με μια παχιά σαπουνάδα το ακρίδι από πάνω ως κάτω - εννοώντας και κάτω από τα φτερά, και το φιλτροκούτι και τα πάντα όλα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην ξεμένει Motobrill πάνω του, να πλένεται καλά και η σέλα και όλα του τα σημεία και συνήθως, να μυρίζει άρωμα βατόμουρου. Λατρεύω να μυρίζει βατομουράκι !!!
Ξαναξεπλένουμε λοιπόν τα πάντα και με ένα πανί, το στεγνώνω. Ως τώρα και καθώς το σαπούνιζα, έχω ήδη καταμετρήσει νέες λαβωματιές, αλλά στο στέγνωμα, τα ξαναβλέπω και βλέπω και λεπτομέρειες. Σπαράζει η καρδιά μου σε κάθε γρατζουνιά... :(
Αφού το έχω στεγνώσει, βγάζω το φίλτρο αέρα και την σακούλα του και κλείνω το φιλτροκούτι. Ψεκάζω με WD40 σε διάφορα ευαίσθητα σημεία - βλέπε μανιβέλα, μοχλούς φρένου και ταχυτήτων, κλπ και τέλος, αν η περίπτωση να βγω σε λάσπη είναι μεγαλύτερη από το να βγω σε σκόνη, το ψεκάζω και με λίγη σιλικόνη, που όταν την τρίψω καλά καλά, κάνει το ακριδάκι μου να λάμπει!
Μέχρι την επόμενη μέρα, το φίλτρο αέρα θα έχει πλυθεί, στεγνώσει και ψεκαστεί καταλλήλως για να ξαναμπεί στην θέση του, μαζί με λίγο λαδάκι αλυσίδας και συμπλήρωμα στα υγρά, αν και όταν χρειάζεται (σπανίως).
Η όλη διαδικασία παίρνει κάτι σαν λιγότερο από ώρα συνολικά, αλλά πάντα καθυστερώ γιατί παίζω μια με τα σκυλιά, μια με τα γατιά, την άλλη δεν βρίσκω κάτι , κλπ κλπ κλπ
Στο τέλος όμως, το μηχανάκι μου είναι αηδιαστικά καθαρό, λαμπερό και αστραφτερό και το φθονούν όλοι οι άλλοι κακοί εντουράδες, που μου λένε με σνομπ ύφος "σαν πολύ καθαρό δεν το έχεις, για εντούρο?"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου